Hendrik Baarschers (1823-1907) was een hoofdonderwijzer die les heeft gegeven aan de openbare lagere school te Stad Hardenberg. Hij verwierf landelijke bekendheid als schrijver van schoolboekjes.
Hendrik Baarschers was op 29 september 1823 geboren in Zwolle. Op 6 oktober 1841 (18 jaar oud) werd hij als ondermeester geëxamineerd en verkreeg hij de derde rang en op 16 oktober 1845 behaalde hij de akte van de tweede rang. Na het overlijden van hoofdonderwijzer Gerrit Jan Pruim (op 28 april 1851) werd Hendrik Baarschers – per 28 mei 1851 – met de provisionele waarneming belast. Tevens werd hij belast met de waarneming van het kosterschap. In november 1851 vroegen ‘nagenoeg alle op zich zelfstaande ingezetenen van Hardenbergh’ per brief aan het gemeentebestuur om Baarschers een vaste aanstelling te geven. Met ingang van 27 april 1852 werd hij aangesteld als vast onderwijzer aan de openbare lagere school te Stad Hardenberg. Bij zijn vaste aanstelling werd het kosterschap aan een ander opgedragen.
In het jaarverslag van de gemeente Stad Hardenberg over 1851 staat: “Zedert de komst van gemelden Hendrik Baarschers is het onderwijs merkelijk vooruit gegaan en mag men zich van zijne benoeming tot vast onderwijzer de gunstigste resultaten voorspellen”. Hij onderwees zowel overdag als ’s avonds (dagschool en avondschool). Meester Baarschers had misvormde voeten, zgn. paardevoeten of horrelvoeten. Aanvankelijk was hij ook met de ‘kosterraad’ belast, maar in 1852 werd hij, niet onwaarschijnlijk wegens zijn gebrek, hierin vervangen door Abraham Koeslag.
Meester Baarschers nam het initiatief tot de oprichting van een zangschool waarin door hem ’s winters zowel aan volwassenen als kinderen werd les gegeven. Op 5 maart 1853 trouwde Baarschers te Stad Hardenberg met Wilhelmina Heebink. Het echtpaar kreeg een dochter, genaamd Barbara en een zoon, genaamd Hendrik Jan, maar deze overleed al op 10-jarige leeftijd in januari 1867. In 1866 kreeg hij een eervolle vermelding van ’t Nederlandsch onderwijzersgenootschap voor het schoonschrijven van zijn schoolleerlingen. In 1873 verliet het echtpaar Baarschers Hardenberg. Zij vestigden zich in Putten, alwaar Hendrik was benoemd tot onderwijzer en eerste vader van het Weeshuis (die functie bekleedde hij daar van 1873 tot 1880). Hendrik Baarschers stierf in 1907.
In 1867 verscheen Baarschers’ eerste publicatie, getiteld ‘De kinderen van den buitenman’. In vijftig korte lesjes werd aandacht besteed aan land- en tuinbouw, veeteelt en natuurkunde.