In 1832 was het huis en erf eigendom van Samuel Johan Sandberg baron tot den Essenburch te Zwolle. We vinden het erf in het zgn. ‘Scheerse’ in sectie C no. 56 op legger nr. 382. Het erf is nu geadresseerd aan de Holthonerweg 9 en bekend als ‘De Ganzenhoeve’.
De Ganzenhoeve is vanouds een pachtboerderij van het landgoed De Groote Scheere. Zij maakte in 1832, bij de aanvang van het kadaster, deel uit van het bezit van de baron dat dertien woningen in Holthone telde. Indertijd werd de katerstede Beld op het Scheerseveen gepacht door Hendrik Belt(man) en echtgenote Hermina Nijmeijer. Tijdens de gehele negentiende eeuw zouden hun nakomelingen de boerderij pachten. Vooral in het begin van die eeuw speelden zich bijzondere schermutselingen af in en nabij het pand.
In 1825 werd een kamer van het huis verhuurd aan de commies Kieftenbelt. Op zekere dag kreeg hij het thuis aan de stok met zijn collega Rummelé toen ze samen in een geleende boot van de Groote Scheere op surveillance zouden gaan. Kieftenbelt was ziek en ontstak in hevige toorn, stond op en zei: Verdoemde smeerlap, ik zal je wel vinden, dadelijk zul je met mij op surveillance en verdoemde hond, ik wil mij eerst aan u wreeken! Ik zal uw wurgen, ik zal uw vermoorden. Rummelé werd door Kieftenbelt bij de keel gegrepen en ruggelings over een kist tegen de muur gegooid. Zijn mond werd bloedend opengescheurd, de keel dichtgeknepen en de neus aan de rechterzijde geheel verwond en met bloedwonden bedekt. Ternauwernood kon Rummelé zich van zijn belager losrukken en ontkomen. Getuigen waren Hendrik Belt (bezig met het voor de deeldeur uitspannen van paarden), Willem Belt (bezig met het op de deel voederen van de beesten) en schoolmeester Hendrik Beenen.
In 1828 speelde zich weer iets opmerkelijks af op de Ganzenhoeve. In die tijd bood Hendrik Belt onderdak aan commies Hendrik Schenk. Belt en zijn knecht Willem Nordmeule waren op z’n zachtst gezegd niet blij met de op het erf staande duivenkooi van Schenk. Deze hoorde dat ze daar uitvoerig over aan het praten waren en vroeg hen wat er aan de hand was. Hij kreeg als antwoord van Belt: Ik wil de donderij van die duiven niet langer hebben en ik heb de kooij van de muur gedonderd en gij zult met meij verhuizen (met ingang van de maand mei). Vervolgens zei Nordmeule dat als het aan hem lag Schenk er meteen uit zou moeten. Schenk zei tegen de knecht dat hij zich er niet mee moest bemoeien en draaide zich om om naar zijn kamer te gaan. Hij werd echter door de knecht hardhandig opzij geslagen. Schenk zei daarop: Ik zal een kort regt met u maken en liep door naar zijn kamer en sloot de deur. Vervolgens greep Nordmeule een sabel en bonsde hard op de kamerdeur van de commies. Hij riep: Kom er nu maar uit blixem! en bleef een tijd lang voor de dichte deur staan vloeken en tieren. De vrouw van Schenk vertelde haar man ondertussen dat ze een woordenwisseling met de dienstmeid had gehad. Deze had een takkenbos uit een gat in de muur getrokken, die door Schenk er juist was ingestoken om te voorkomen dat er katten bij de duivenkooi konden komen. Toen zij daar iets van had gezegd, kreeg ze een scheldpartij als antwoord. Intussen stond Nordmeule niet meer voor de deur en kon Schenk de duivenkooi inspecteren. Hij vond deze in stukken op de grond. Nadat hij hem gerepareerd had, hing hij hem weer aan de muur. Even later kwam Nordmeule er weer aan en smeet de kooi opnieuw met geweld op de grond, zodat deze aan spaanders in stukken viel. De burgemeester die van het voorval op de hoogte werd gesteld, hield Nordmeule voor een zeer gevaarlijk mens, die bij zijn vorige baan de boerin met een greep had gestoten. Belt had inmiddels de kamerverhuur aan Schenk opgezegd, omdat hij had gezegd dat er in het hele huis gemeen volk woonde en geen een goede…
382/175: Sectie C-56. Huis en erf. Huisnr. D-13. Eigendom van jongste zoon Heribert Willem Aleid baron Sandberg van Westervelt en echtgenote Adriana Petronella Radermacher Schorer. Zij waren op 4 maart 1841 getrouwd te Harderwijk. In 1882 gedeeltelijke vernieuwing. Over op:
382/479: Huis, schuur en erf. In 1897 boedelscheiding. Over op:
3065/238: De katerstede vererfde op zoon Samuel Johan jonkheer Sandberg van Westervelt, getrouwd met Matthia Jacoba van Eijck van Zuijlichem. In 1927 herbouw. Over op:
3065/607: In 1937 overboeking. Over op:
4809/145: De katerstede vererfde vervolgens op dochter Anna Brigitta Sandberg van Westervelt. Zij was op 4 april 1902 te Ede getrouwd met Alexander Willem Frederik baron van Voërst van Lynden. In 1942 vereniging van percelen. Over op:
4809/228: Nieuwe sectie C-1841. Huis, schuur en weiland. In 1961 oprichting N.V. Over op:
5871/183: In 1963 ruilverkaveling.
De laatste leden van de familie Belt vertrokken in 1911 naar Coevorden. De nieuwe bewoners, het gezin Eggen, kwamen uit diezelfde gemeente. Het echtpaar Hendrikus Tromp en Willemina Gerrits betrok in 1931 de Ganzenhoeve. Hendrikus was onbezoldigd veldwachter en jachtopziener in dienst van baron Van Voerst van Lynden. Bijna zeventig jaar lang werd de boerderij bewoond door nazaten van Tromp. De laatste, Gerrit Jan, verliet het pand in 1999.
De oude boerderij is in 1971/1972 helemaal opgemeten door een team van het Openluchtmuseum te Arnhem. Plannen om de Ganzenhoeve daarheen te verhuizen vonden geen doorgang. Als gevolg van stormschade moest het gehele rieten dak en de schoorsteen in 1973 worden vernieuwd. Het was toen eigendom van de b.v. De Groote Scheere. Wanneer de boerderij precies de naam Ganzenhoeve heeft gekregen, is niet duidelijk. Volgens de laatste bewoners hebben er nooit ganzen rond de boerderij gelopen, wel kalkoenen…
De boerderij is in 2004 grondig gerestaureerd bij de wijziging tot restaurant. De schuur, die destijds grotendeels ingestort was, is daarbij gereconstrueerd, gebruikmakend van originele bouwmaterialen.
