Toen, op 12 april 1960: diamanten bruiloft in Rheezerveen.
Op de door ds. E.J. Loor gemaakte kleurendia is het echtpaar te zien, leunend tegen de voorgevel van hun bescheiden huisje op ‘het veen’. Enkele maanden later, in februari 1961, overleed Jan Winkels op 88-jarige leeftijd.
Op 12 april 1960 vierden Jan Winkels en Willemina Roelofs dat ze zestig jaar daarvoor, op 12 april 1900, in het huwelijksbootje waren gestapt. Het Salland’s Volksblad schreef over hen:
“Ruim 400 meter van de weg die zich slingert door het wijde landschap van de buurtschap Rheezerveen, staat de eenvoudige woning van de fam. Winkels-Roelofs. Zij staat er temidden van opgaand geboomte zoals vogelkers, berken en enkele sparren. Men kan er niet komen dan via een hobbelige zandweg met diepe kuilen en plassen. Binnen in de woonkamer heeft het echtpaar het royale uitzicht over de Rheezerveense landerijen, waarop de boeren bezig zijn met aardappelpoten. Met een kennersblik gluurt de oude Winkels door de ramen en zegt in zichzelf gekeerd: ‘Dat was vroeger anders, toen werden ze met de schop en hak gepoot’. Weemoedig kijkt hij door de kleine ramen waarvan het uitzicht af en toe belemmerd wordt door een op en neer wiegende tak. Ze zijn gaarne tot praten bereid. Hun leven heeft zich gekenmerkt door hard werken en vroeg opstaan. Een sober bestaan in de venen.
Met hun zwaar verdiende geld kochten zij ’n boerderijtje in Rheezerveen. Voordien woonden zij enige tijd in de gemeente Avereest aan het Ommerkanaal. Jan Winkels, zo wordt hij in de dagelijkse omgang genoemd, werd in Dedemsvaart geboren op 11 oktober 1872. De bruid aanschouwde het levenslicht op 21 januari 1877 te Rheezerveen. Te voet aanvaardden zij de tocht naar het gemeentehuis in Ommen, alwaar zij in de echt werden verbonden. Ongeveer 15km van hun woonplaats verwijderd. Iedere week fietst hij nog naar Hardenberg. Uit hun huwelijk zijn 5 kinderen geboren: twee jongens en een meisje zijn nog in leven. Veel ziekte hebben deze krasse echtgenoten niet meegemaakt, al zijn hun de stormen van het leven niet onopgemerkt voorbij gegaan. Dankbaar zijn ze echter voor hun hoge ouderdom. Ze konden dinsdag 12 april op een dankbare en rijk gezegende dag terug zien.”
