Archieven: 2017-06-07

Toen, op 07 juni 1912: oprichting coöperatieve stoomzuivelfabriek.

0607_melkfabriek_Gramsbergen

Op 7 juni 1912 werd de Coöperatieve Stoomzuivelfabriek Gramsbergen opgericht, bij akte verleden voor notaris Rambonnet. Het zou echter nog enkele maanden duren voor de coöperatie actief werd. De zuivelfabriek was namelijk nog in handen van een naamloze vennootschap. In november besloten de leden (met 85 van de 125 uitgebrachte stemmen) tot ontbinding van die vennootschap. De fabriek en inventaris werden vervolgens overgeheveld naar de opgerichte coöperatieve vereniging.

0607_melkfabriek_Gramsbergen2

De zuivelfabriek in Gramsbergen was al in 1893 opgericht. Er heerste indertijd malaise in de landbouw en veeteelt doordat de Nederlandse zuivel geduchte concurrentie uit het buitenland had gekregen. Onder andere door de oprichting van de eerste zuivelfabrieken, eerst op handkracht en later in de vorm van stoomkrachtfabrieken, kwam verbetering in die situatie. De Gramsberger zuivelfabriek was oorspronkelijk een particuliere onderneming. De heer Minkema was een van de pioniers die de fabriek liet bouwen.

Met de wijziging van NV naar coöperatie, op initiatief van voorstanders als Zwijze en Waterink, waren lang niet alle boeren even gelukkig. Zij geloofden nog heilig in het zelfstandig en vrij ondernemerschap en weigerden hun melk te leveren. Toch was het eerste jaar dat de coöperatieve fabriek draaide meteen al een succes; de melkaanvoer steeg met een half miljoen liter.


Foto: de bodebus van Hardenberg.

0605_bodebus

Dit bijzondere voorwerp is een zgn. ‘bodebus’. In vroeger tijden, zeker al vanaf de vijftiende eeuw, was het een onderscheidingsteken of herkenningsteken dat gedragen werd door boden van Provinciale Staten, stads- en dorpsbesturen etc. In het museum ’t Stadhuus wordt dit zilveren exemplaar bewaard. Het is de oude bodebus van de vroegere gemeente Stad Hardenberg, zoals te zien is in het medaillon met de beeltenis van de heilige Stephanus. De bus gaf de drager ervan bepaalde privileges, zoals gratis vervoer per postkoets, trekschuit of diligence. In de loop van de tijd veranderde het attribuut van een echte bus tot een vaak rijkversierd draaginsigne. De bodebus vertegenwoordigd een marktwaarde van een paar duizend euro, maar de historische waarde voor Hardenberg zal vele malen groter zijn.


Toen, op 03 juni 1960: sloop van het gemeentehuis in Gramsbergen.

0603_gemeentehuis_Gramsbergen
In De Vechtstreek van 3 juni 1960 werd bericht over de aanstaande sloop van het vroegere gemeentehuis van Gramsbergen:

“Gramsbergen. Bij onderhandse aanbesteding is het slopen van het voormalige oude gemeentehuis, dat vele jaren diende als ambtswoning van burgemeester Van Riemsdijk, opgedragen aan de N.V. Sloperij te Rijssen. Onze correspondent voegt aan dat bericht toe dat daarmede weer een mooi oud plekje van Gramsbergen zal zijn verdwenen, maar dat zijn we nog niet zo met hem eens. Men moge het oude gebouw willen zien als een nogal groots aandoende herinnering aan een oud geslacht, dat veel voor Gramsbergen heeft betekend, maar voor het aanzien van de plaats is met deze sloping niet veel verloren”.

Het huis was in 1868 gebouwd door Otto van Riemsdijk, de toenmalige burgemeester van Gramsbergen. Zijn woning deed tegelijkertijd dienst als gemeentehuis. Toen de combinatie burgemeesterswoning-gemeentehuis niet langer mogelijk was, vanwege gebrek aan ruimte, schonk Cornelis Johannes van Riemsdijk, Otto’s zoon en opvolger als burgemeester, een perceel grond aan de overzijde van de Hardenbergerweg waarop een nieuw gemeentehuis verrees.


Toen, op 01 juni 1916: de ‘papklok’ afgeschaft.

0601_kerkklok

De raad van de gemeente Stad Hardenberg besloot in haar vergadering van 18 mei 1916 dat het traditioneel luiden van de kerkklok om 9 uur ’s avonds zou worden afgeschaft, met ingang van 1 juni.
Het luiden van de klok om negen uur ’s avonds noemde men doorgaans de ‘papklok’. In vroeger tijden luidde men dan de klok om het sluiten van de stadspoort aan te kondigen. Dit was voor de mensen die op het land werkten het teken dat het werk erop zat. Zodra de papklok luidde, ging men naar huis om een bord warme pap te eten, vandaar de naam. In sommige plaatsen wordt de papklok uit cultuur-historisch besef nog steeds geluid. Ook in Hardenberg is enkele jaren geleden deze oude traditie in ere hersteld. Elke avond om 21.00 uur kunnen de Hardenbergers de papklok horen luiden.