Eben-Haëzer rond 1956. De bomen voor het huis hebben in de jaren ’70 plaats moeten maken voor de aanleg van parallelweg. V. l. n. r.: moeder Jantje Marsman-Noppers (1909-1999), zoon Albert Marsman (geb. 1934), vader Jan Marsman (1908-1990). (Collectie fam. Marsman).
Eben-Haëzer is de naam van de karakteristieke boerderij aan de Ommerweg 9. Het karakteristieke wordt in belangrijke mate bepaald door de luiken aan weerszijden van de ramen. De bouwvergunning voor de boerderij aan de Ommerweg 9 werd in 1916 verleend aan Albertus Anthony Oostenbrink (winkelier, koopman, ‘projectontwikkelaar in vervening en ontginning’, en lange tijd wethouder van de gemeente Ambt Hardenberg) waarna de bouw gerealiseerd werd door aannemer Van Goor te Dedemsvaart. De boerderij werd gebouwd in een ontginningsproject van de heer Oostenbrink van de woeste gronden in het Rheezerveld. De boerderij ernaast, aan de Ommerweg 11, met de naam Ora et Labora was enige jaren eerder, in 1913, ook in opdracht van de heer Oostenbrink begonnen aan eenzelfde geschiedenis.
De heer Oostenbrink verhuurde de boerderij enige jaren aan de familie Schuldink, waarna de boerderij in 1925 publiekelijk werd verkocht. De nieuwe eigenaar werd Albert Marsman uit Ane die daar een boerderij beheerde en daarnaast in de omgeving zijn ervaringskennis en feeling inzette bij veeziektes. Hij kocht de boerderij voor zijn zoon Jan. Voordat die er kon gaan boeren, werd de boerderij vanaf 20 mei 1925 verhuurd aan Hermannus Lambertus Valkman die op 14 mei 1925 was getrouwd met Stientje Goris. Na hen werd de boerderij nog een jaar verhuurd aan familie J. van Braak, waarna op 14 mei 1932 Jan Marsman en zijn vrouw Jantje Noppers – zij waren een dag daarvoor getrouwd – er hun intrek namen. Het pand was toen geadresseerd O-114.
De inrit wordt gemarkeerd door twee witgeverfde gemetselde zuilen waarop met zwarte letters de naam Eben-Haëzer is aangebracht. De naam is gegeven aan de boerderij door Jan Marsman in 1941. In 1940 was hij ernstig ziek geweest door een aanval van gewrichtsreuma, waarvan hij uiteindelijk geheel herstelde.
(Deels – met toestemming van de auteur – overgenomen uit het artikel van Klaas Oosterkamp in Rondom den Herdenbergh in zijn serie ‘Huizen van naam’)
