gedenksteen
Hier rust mijn lieve man, onze vader, groot- en overgrootvader
Willem Rengelink
geboren op 4 april 1901 te Bergentheim, overleden op 31 december 1973 te Venebrugge, oud 72 jaar, zoon van Hendrik Jan Rengelink en Alberdina Johanna Vlierman
en onze lieve moeder, groot- en overgrootmoeder
Hendrika Ribberink
geboren op 24 september 1901 te Stad Hardenberg, overleden op 10 november 1984 in Clara Feyoena Heem te Heemse en begraven op 14 november, oud 83 jaar, dochter van Bertus Ribberink en Zwaantje Reinders
begraafplaats Bruchterweg | grafnummer 023 en 024 | westzijde | bloknummer 16
Willem Rengelink en Hendrika Ribberink trouwden op 30 juni 1921 in het stadhuis van Hardenberg. Zij kregen 3 dochters:
- Alberdina Johanna Rengelink, geboren op 10 oktober 1921 te Stad Hardenberg, gehuwd op 25 augustus 1944 te Hardenberg met Gerrit Jan van den Berg en hertrouwd op 30 oktober 1987 met Gerrit Jan de Hoop
- Zwaantje Rengelink, geboren op 30 juni 1925 te Stad Hardenberg, gehuwd op 11 augustus 1950 te Hardenbergmet Hendrik Jan Mannes Grendelman
- Bertha Rengelink, geboren op 10 september 1930 te Hardenbergerveld, gehuwd op 29 september 1951 te Hardenberg met Gerrit Jurjens
Vreugde in het Hardenbergerveld
– een moerasland herschapen in fraai landschap
Het Hardenbergerveld! Het is wat moeilijk voor een buitenstaander om dat voormalige gebied van Stad Hardenberg te overzien. Venebrugge heet het formeel volgens de registreringen van de gemeente, maar in werkelijkheid is het nog Hardenbergerveld gebleven en wanneer je zo eens even gezellig op de praatstoel komt te zitten het pronte huis van het gouden bruidspaar Rengelink-Ribberink, dan zou het best een ander kunnen overkomen dat hij net als wij bij het teruggaan de verkeerde kant op koersten. Want het zijn daar wegen en nog eens wegen in een prachtig land, waar het vijftig jaar geleden alleen nog maar heideveld en waterland was. De gemeente Stad Hardenberg heeft daar kavels voor boerderijen uitgegeven en daar heeft de fam. Rengelink zes bunder van gekocht.
Dat is allemaal met de schop ontgonnen. Maar dat heeft lange tijd geduurd. Er is eerst nogal wat tegenslag geweest, maar daar wil de gouden bruidegom van vandaag eigenlijk niet over praten. Er is alle reden om te letten op de zegeningen, want die zijn groot geweest, heel erg groot. En daar merk je ook zo het een en ander van als je dat huiselijke leven ziet, waar het gouden bruidspaar zo mag delen in de liefde en genegenheid van heel de familiekring. Daar op die zes bunder is nu een mooi boerenbedrijf gegroeid met een moderne woning er afzonderlijk aan. Hun (schoon)zoon houdt er twaalf koeien en de vitale bruidegom werkt nog heel graag een beetje mee, want na wat tegenslagen mag hij zich toch verheugen in een goede gezondheid. Alleen met die moderne bedrijfsvoering met melkmachine enz. bemoeit hij zich niet meer. Hij is nu 70 jaar en zijn bruid een jaar jonger.
Oorspronkelijk kwam de bruidegom uit Bergentheim,, maar er moest in het verleden wat verdiend worden en daarom kon het niet uit dat hij op die onklare grond maar rustig thuis bleef. Er is nogal gewerkt in het nabije Duitsland en in de vorige wereldoorlog waren er ook nogal wat belevenissen. Maar… daar moest niet teveel op gelet worden, want er is zo heel veel reden tot dankbaarheid, vooral nu het met de kinderen ook zo geweldig goed gaat. Och, het is daar even een prettig gesprek geworden, maar we kregen zo heel nadrukkelijk de aanmaning om er vooral niet teveel over te schrijven en als we weggaan, dan gaat nog even nadrukkelijk die vinger van de bruidegom omhoog: niet teveel drukte van maken! We hebben alleen maar dankbaar te zijn. Die opdracht menen we te hebben vervuld en we wensen het bruidspaar 30 juni een fijne feestdag.
Een reactie
Ina Scholten-Tempelman
Prachtig dit te lezen. Het zijn mijn overgrootouders van moeders kant. Uit verhalen typeert hun uit het artikel hierboven.