gedenksteen 380

grafsteen met treurwilg

---

---

kerkhof Nijenstede | gedenksteen 380 | rij BB 01

---

---

In de krant De Drie Dorpen verscheen op 20 september 1952 een In memoriam:
Zaterdag hebben velen haar naar haar laatste rustplaats begeleid, de bejaarde weduwe G. Pot-Naarding. Enige kransen dekten de baar en velen hebben in haar een hartelijke, trouwe steun en raadgeefster verloren. Met haar is een onzer meest typische en markante figuren uit onze Hardenbergse gemeenschap heengegaan. Gees Pot was geen vrouw, die zich heeft bewogen op het terrein der politiek of het maatschappelijke leven, maar in haar zeer werkzaam, welbesteed leven, waarin zij zich nooit rust heeft gegeven, heeft zij onnoemlijk veel goeds gedaan. Overal waar nood was, waar hulp moest worden geboden, daar zou men nooit tevergeefs aankloppen bij Tante Gees.

---

Het echtpaar is gehuwd op 19 december 1902 te Stad Hardenberg en kreeg drie kinderen:

• Derk Pot, geboren 11 maart 1907 te Stad Hardenberg, overleden 8 augustus 1908 te Stad Hardenberg
• Hendrikje Pot, geboren 13 augustus 1909 te Stad Hardenberg, gehuwd op 11 augustus 1939 te Stad Hardenberg met Gerrit Weerts en overleden op 28 maart 1996 te Hardenberg
• Derk Pot, geboren 8 oktober 1912 te Stad Hardenberg, trouwde op 30 oktober 1940 te Ommen met Berendina Kampman en overleed op 21 januari 1986 te Zwolle

---

---

De krant De Vechtstreek d.d. 17-11-1934:
Jubilé. Donderdag was het 30 jaar geleden dat de ongehuwde marechaussees van de brigade Hardenberg voor het eerst bij mej. de weduwe Pot-Naarding kwamen eten. Onafgebroken had de spijziging plaats en steeds werd zij daarvoor geprezen door de gespijzigden, wier aantal stellig in totaal meer dan 100 zal hebben bedragen. Dat ook de chefs daarvoor waardering hebben, bleek woensdagavond toen de districtscommandant, kapitein jhr. Von Schmidt auf Altenstadt, uit Zwolle expres naar hier kwam en namens den divisiecommandant majoor jhr. Laman Trip te Arnhem mej. Pot kwam feliciteren en zijn bijzondere tevredenheid uitsprak over de wijze waarop zij haar voedstertaak steeds had vervuld. Met belangstelling informeerde hij ook naar haar verhouding tot de jongelui, waarop mej. Pot met de haar eigen vlotheid antwoordde dat zij steeds best met hen had kunnen opschieten en dat zij een enkelen tijdelijk-afgedwaalde met een gemoedelijk woord steeds weer in ’t goede spoor had weten te brengen! De ingenomenheid met de 30-jarige herdenking bleek ook uit de toezegging dat door den majoor getrakteerd zou worden op haas en bier! Er had zich een commissie gevormd, bestaande uit den opperwachtmeester Den Besten en de marechaussees Peperkamp en Sebel, welke zich in contact had gesteld met de vroegere kostgangers-marechaussees die hier gedurende vrij lange tijd aan den brigade verbonden waren geweest en van wie velen inmiddels brigadecommandant of wachtmeester zijn geworden. Woensdagmiddag werd bij monden van den opper mej. Pot in hartelijke bewoordingen een prachtige staande schemerlamp, voorzien van een tafel met mooi uitgewerkt koperen blad aangeboden. Als wij verklappen dat mej. Pot in een der brieven geroemd werd om haar moederlijke zorgen voor haar jongens, zodat dezen het gemis van het ouderlijk huis vergoed werd, dan is daarmee meteen aangetoond, hoe de verdiensten van Tante Gees bij haar voedsterlingen nog na jaren waardering blijven genieten. De avond werd verder gezellig in den familiekring doorgebracht; dat de ongehuwde marechaussees daarbij aanzaten, spreekt wel vanzelf. ’t Is een mooie dag voor de jubilaresse geworden: een dag, waarvan de herinnering haar steeds zal bijblijven! Moge het haar gegeven worden nog tal van jaren de vlotte, gulle, opgewekte Tante Gees te blijven voor het ongehuwd personeel onzer brigade!