Foto: het stembureau.

0315_stembureau

Vandaag maken we natuurlijk – net als onze voorouders – gebruik van ons recht om te gaan stemmen…
Dat stemmen ging vroeger in Stad Hardenberg op wel heel bijzondere wijze. Het Algemeen Handelsblad schreef anderhalve eeuw geleden over deze anekdote:
“De volgende bijzonderheid is ontleend uit eene oude reisbeschrijving van een predikant. Toen genoemde predikant op zijne reis naar Denemarken, in het begin der achttiende eeuw, te Hardenbergh kwam, vond hij de ingezetenen van deze stad in eene groote spanning en in hoog opgewonden toestand, wegens de keuze van een nieuwen burgemeester, welke juist op dat tijdstip zou plaats hebben. Die keuze geschiedde op de volgende wijze:
De sollicitanten naar de betrekking van burgemeester schaarden zich te gelijk, en op denzelfden tijd, rondom eene tafel op het raadhuis. In het midden van die tafel werd een luis geplaatst, die men eenige dagen zonder voedsel had gelaten. Vervolgens bragt ieder sollicitant het einde van zijn langen, hetzij natuurlijken of aangenomen baard op denzelfden afstand van het diertje. Vol ongeduld werden de stappen en bewegingen van het diertje gadegeslagen, tot dat het eindelijk in een der baarden kroop, en nu werd de gelukkige eigenaar van dien baard onder algemeen gejuich tot burgemeester van de stad Hardenbergh uitgeroepen”.

0315_stembureau2

Hardenberg: archiefbeelden Wavin.

De afgelopen jaren digitaliseerde Historisch Centrum Overijssel een enorme collectie Wavin-archiefbeelden uit de periode 1956-2000. Van de bouw van de eerste fabriek in Hardenberg (stad), tot de machinerie, de productie en het transport van kunststof buizen door de jaren heen.

Bij Wavin zijn we natuurlijk erg blij dat deze beelden ook in de toekomst veilig bewaard blijven. Maar nóg mooier is dat vanaf december 2016 íedereen de historische films, foto’s en dia’s digitaal kan bekijken. Lees er meer over: http://nl.wavin.com/web/nieuws/toon-nieuws/uit-het-archief-historische-wavin-beelden-digitaal-geconserveerd.htm


Foto: kapper Eikendal.

0128_Eikendal1

In deze nieuwe serie willen we stilstaan bij alom bekende bedrijven, middenstanders en beroepen in Hardenberg en omgeving. Vandaag iets over de geschiedenis van kapper Eikendal.

Wouter Eikendal, geboren in 1903 in Apeldoorn, trouwde in 1924 in Zwolle met Margaretha Jochemina Jansen. Nog datzelfde jaar vestigde het jonge stel zich in Hardenberg, alwaar Wouter aan de slag ging als kapper. Eind 1924 werd hun zoontje Johannes geboren, maar in september 1927 stierf Margaretha, slechts 22 jaar oud. Wouter zou een jaar later hertrouwen met Berendina Linde uit Avereest. Uit dit huwelijk werden de kinderen Christina Wilhelmina (1929) en Peter (1933) geboren. Beiden in Stad Hardenberg. Het huwelijk tussen Wouter en Berendina liep echter op de klippen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, in 1944, werd hun echtscheiding uitgesproken. Kort erna hertrouwde Wouter met Trijntje Glazenborg uit het Groningse Wedde. Met haar kreeg hij ook twee kinderen: Gerrit Antonie (1946) en Hindrik Wouter (1952).

Coiffeur Wouter Eikendal begon zijn werkzaamheden aan de Fortuinstraat, maar in 1930 verhuisde hij zijn zaak naar het naastgelegen pand dat eigendom was van F.H. Zweers. De voormalige kapsalon werd vervolgens ingericht tot kruidenierszaak van de heer F. Pullen. Wouter Eikendal adverteerde toen:
“Dames! Laat u knippen, onduleeren en haarwasschen in een 1ste klas zaak met vakkundige bediening! Aparte ingang voor dames- en heerensalon. W. Eikendal, Fortuinstraat, Hardenberg.”

Na het pand twee jaren gehuurd te hebben, kon Eikendal het onderhands voor f. 6200 kopen van Zweers. Vanaf 1934 was kapsalon Eikendal, Fortuinstraat A-116, ook telefonisch bereikbaar en wel onder nummer 86. Men kon overigens bij Eikendal ook terecht voor allerhande rookwaren.

Dat kapper Eikendal probeerde de ontwikkelingen in zijn vak zo goed mogelijk te volgen, mag onder andere blijken uit de advertentie in 1960 na een bezoek aan Parijs, de modestad van Europa:
“Dames attentie! Door een persoonlijk bezoek aan Parijs zijn wij in staat U de NIEUWSTE haarlijnmode te verzorgen.”

In 1977 nam zoon Gerrit Antonie de zaak van zijn ouders over. Onderstaand artikel werd in augustus 1980 geplaatst in het Noord-Oosten:

0128_Eikendal

“De bekende kapsalon Eikendal te Hardenberg is uitgegroeid tot een bedrijf met 8 dameskapstoelen, terwijl nog 2 stoelen beschikbaar zijn gebleven voor de heren, die een goed gestileerde haarverzorging wensen. Want scheren, zoals in vroegere jaren met helpers erbij op de zaterdagmiddag, is er niet meer bij. Het is voornamelijk de verzorging van de dames, die tegenwoordig de aandacht van veel kappers vraagt.

Gerrit en Dorrie Eikendal hebben hun bedrijf grondig laten vernieuwen en voor de opening vader Eikendal gevraagd om de officiële daad te verrichten. Dat deed de heer Eikendal graag. Langer dan vijftig jaar geleden is hij hier begonnen en samen met zijn vrouw heeft hij er voor gezorgd, dat zijn bedrijf een uitnemende naam kreeg. Zelfs in de vernieuwing zijn ze samen lange tijd meegegaan, waarbij mevr. Eikendal zich bekwaamde in de verzorging van de dameskapsels. Ze hebben daar nu een punt achtergezet. Een punt? Nou ja, wanneer er een klant is, die zijn haar nog graag eens verzorgd ziet door vader Eikendal, die nu met zijn vrouw tegenover ’t bedrijf woont, dan wipt hij nog graag eens de straat over om te helpen, maar verder… de jongeren moeten het nu maar doen en het is hun toevertrouwd. Gerrit behaalde zijn diploma’s aan de vakschool te Almelo en Dorrie? Die was daar al eerder klaar mee en toen ze ook nog kwam werken in de zaak werd het – maar dat weten we niet – misschien wel een liefde op het eerste gezicht.

’t Is anders dan vroeger. Toen ik hier begon had ik er een paar jongens bij die f. 4 per week verdienden. Nou ja, ze hadden de kost erbij, maar het was toch allemaal erg zuinig. ’t Is mij een keer overkomen dat ik in die zuinige tijd een wissel niet op tijd kon betalen. Wat schaamde ik mij daar diep voor, zegt de eervoelige vader Eikendal. Nu draait dat daar allemaal florissant op die bekende plaats aan de Fortuinstraat.”


Met dank aan… (VI)

In deze serie ‘met dank aan’ willen we graag inzendingen van onze volgers laten zien. De foto’s zijn dus eigendom van particulieren die ze belangeloos aan onze stichting ter beschikking hebben gesteld.
Deze bijzondere foto maakt deel uit van zo’n collectie. Helaas is er weinig over bekend. We zien vier jongemannen die veel lol hebben en dat is opmerkelijk voor de fotografie in die tijd. Misschien waren ze een dagje op stap in Amsterdam? Ze zijn in ieder geval op de gevoelige plaat vastgelegd terwijl een van hen een pop in de armen houdt en voor hen staat een poppenwagen. Als iemand van u er meer over kan vertellen, dan horen we het graag!