Categorie Mens | Maatschappij

Toen, op 23 september 1892: huwelijk Herbers_Timmerman

Op zich geen spectaculaire gebeurtenis, maar op 23 september 1892 werd het huwelijk voltrokken tussen Frederik Herbers en Hermina Timmermans. Wat het bijzonder maakt, is dat er nog een foto bewaard gebleven is van dit echtpaar.

De foto is een zogenaamde ‘carte-de-visite’, gemaakt door fotograaf Bieseman uit Zwolle. De carte de visite is een type foto die vooral in de 19de eeuw werd gebruikt, met een standaard formaat van 6 x 8,5 centimeter, gedrukt op karton.

Frederik Herbers was op 11 maart 1865 geboren op ’t Kökkenjans in Brucht en zijn echtgenote was op 3 juli 1869 geboren op het oude erve Schöttink in Bergentheim).

Bent u zelf nog in het bezit van oude cartes-de-visite? Wij horen het graag!


Toen, op 16 september 1868: aanbesteding bouw pastorie Heemse.

De Provinciale Overijsselsche en Zwolsche Courant van 26 augustus 1868 bevatte deze advertentie:

Prentbriefkaart van de Wheeme (fotograaf C. Sanders te Coevorden), uitgegeven door J.H. Bosch te Hardenberg, anno 1911.

“Aanbesteding. Op woensdag 16 september 1868, des voormiddags te 10 ure, zullen de architecten W. en F.C. Koch, ten huize van H. Kampman te Heemse, namens het Collegie van Kerkvoogden der Ned. Herv. Gemeente te Heemse, publiek aanbesteden: Het bouwen eener pastorie te Heemse. De teekeningen zullen van zaterdag 5 september e.k. tot den dag der aanbesteding bij Kampman ter inzage liggen, terwijl van af dien dag de gedrukte bestekken tegen betaling van 50 cent per exemplaar te verkrijgen zijn bij de architecten te Zwolle.”

De aanbesteding volgde en de uitslag ervan haalde ook de krant. Op 18 september schreef men: “Heemse, 16 sept. Heden had alhier de aanbesteding plaats van het bouwen eener nieuwe pastorie. Daarvoor waren 8 inschrijvingsbiljetten ingeleverd. De laagste was H. Hamhuis Azn. alhier voor de som van fl. 6200. De hoogste, De Bruin te Vaassen voor fl. 8530.”

De pastorie werd gebouwd door de firma Hamhuis, zoals deze er heden ten dage nog altijd staat aan het Kerkpad 1 in Heemse. De vroegere hervormde pastorie wordt nu gebruikt als kantoor van Schuldink Advocaten. Het pand is sinds 2002 een gemeentelijk monument. De volledige geschiedenis van ‘de oude pastorie’ is beschreven in het door onze stichting uitgegeven boek ‘Monumenten in de gemeente Hardenberg’ (pag. 298-301).

Op 8 april 1869 werd ‘de eerste steen’ gelegd door de toenmalige predikant Antoon Piper. Hij en zijn gezin zouden ook de eerste bewoners zijn van de nieuw gebouwde pastorie.


Toen, op 14 september 1973: opening ‘Clara Feyoena Heem’.

Op 14 september 1973 vond de officiële opening plaats van het eerste verpleeghuis en reactiveringscentrum van Hardenberg, geadresseerd aan de Rheezerweg 73. Burgemeester Van Splunder had de eer de openingshandeling te mogen verrichten.

Voorafgaand aan die opening van het verpleeghuis voor chronisch zieken had de directie opdracht gegeven voor een groot geschilderd portret van Clara Feyoena. Het werd wenselijk geacht om de naamgeefster aan het verpleeghuis op die manier te gedenken en te eren. Men had daartoe contact gezocht met de schilder Hans Hazenbroek die in deze omgeving in die tijd zeker geen onbekende was. Het schilderij, met afmetingen 132,5 x 93 cm, werd bij de opening van het Clara Feyoena Heem onthuld.

Bijna een jaar later, op 29 augustus 1974, bracht Z.K.H. Prinses Margriet een werkbezoek aan ‘Clara’.


Toen, op 19 augustus 1749: het testament van Hendrik Tielen uit Ane.

In het vrijwillig rechterlijk archief van het Schoutambt Hardenberg is deze akte, gedateerd 19 augustus 1749, bewaard gebleven:
“Ick Arnold Voltelen, wegens hoger overigheid in der tijd Scholtus van den Hardenberg, Heemse en Gramsbergen, doe cond en certificere dat voor mij en keurnoten als waren Roelof Jansen en Egbert Stegeman, versogt sijn ten huise van Hendrik Telen tot Ane, alwaar wij Hendrik Telen de oude vonden te bed leggen, sijnde eenigsints siekelijk na den lichame, maar sijn oordeel en verstand so vele men uitterlijk konde vermerken, vollenkomen hebbende.

Dewelke verklaarde uit overweginge van de sekerheid des doots en de onsekere uire van dien, geresolveert te sijn bij desen te willen maken en oprigten sijn testament en vrije uitterste wille over de goederen so hij bij desselfs overlijden sal komen natelaten.

Komende dan tot sijne vrije dispositie soo verklaarde hij testator voornoemt bij desen te nomineren en te institueren tot sijn eenige en universele erfgename Jan Hendrik Teelen, soon van sijn neef Hendrik Teelen, om alle sijne natelatene goederen so meubile als immeubile, waar onder mede de leengoederen, specialijk so hij testator op den 2 maert of den 14 april 1710 uit het erve Wolbink, anders Woelderdink of Loshaar, gelegen tot Ane, heeft aangekoft, en waarvan is beleent geweest op den 1 julij 1719 van de heer dr. Crans als leenverwalter van den huise Werkeren, en waarover de approbatie van dese gemelte leengoederen wegens dese sijne dispositie aan de leenkamer van den huise Werkeren sal werden behoorlijk versogt; verders nog actien en crediten, niets uitgesondert, of wat name ook mogten hebben, allene sal erven, genieten en profiteren.

Al het voorschrevene de testator voornoemt seer duidelijk hebbende voorgelesen en afgevraagt of sodanig niet was sijn eenige vrije uitterste wille, so heeft hij daarop geantwoord van JA, willende en begerende dat dese na sijn overlijden effect moge sorteren, hetsij als testament, codicil, gifte ter sake des doots ofte onder de levende, hoe dat sulks best sal kunnen en mogen bestaan, ofschoon alle solemniteiten in regte nodig daarin niet mogten sijn geobserveert.

In waarheids oirconde hebbe ik scholtus voornoemt, dese getekent en gesegelt en omdat de testator niet schrijven kan, so heeft hij Roelof Jansen versogt desen voor hem te teikenen en mij versogt desen voor hem met mijn klein segel te besegelen. Actum Ane, den 19 augustus 1749.”


Foto: vreemde vaartuigen op de Vecht.

Deze foto’s zijn begin jaren ’80 gemaakt bij de Vechtbrug in Hardenberg, ter gelegenheid van ‘Vreemde vaartuigen op de Vecht’. Deze show werd eind jaren ’70 (voor het eerst in 1977) opgevoerd, georganiseerd door de Stichting H3. In 1980 gaf de Stichting aan het evenement over te dragen aan het Comité Klepperstad. Het was in de voorbije jaren altijd een groot succesnummer dat vele duizenden bezoekers trok.