Toen, op 28 september 1831: een treurige gebeurtenis in Lutten.
Tijdens ons onderzoek naar de kadastrale eigendomsgeschiedenis van oude erven in de voormalige gemeenten Ambt Hardenberg en Gramsbergen, stuitten we recent op een zeer opvallende gebeurtenis. Het speelde zich af op ’t oude erve Munnikemeijer:
Op 27 september 1831 registreerde notaris Antoni van Riemsdijk een testament, in het woonhuis nr. 7 op het erve het Monnikemeijers van Jannes Stoeten te Lutten. Voor hem verscheen de jonge boerenknecht Lugger Reinink die diende als schutter bij de mobiele Overijsselse schutterij in de 5e compagnie van het 2e bataljon van de 1ste afdeling en zich tijdelijk met verlof te Lutten bevond. Lugger was lichamelijk ziek, maar geestelijk gezond, althans volgens ’t oordeel van de notaris.
Hij legateerde (vermaakte) zijn volledige nalatenschap aan Aaltjen Stoeten, dienstmeid te Lutten en dochter van Jannes Stoeten en Hendrikjen Welink. Kennelijk was Aaltje zijn vriendin of verloofde, want de dag erna (28-09-1831) beviel zij ’s avonds om tien uur van een dochtertje en gaf haar de naam ‘Luggertje’. Het kindje werd twee dagen later door vroedvrouw Jennechien Kampherbeek-Korterink als ‘onecht’ aangegeven bij de burgerlijke stand.
Op exact dezelfde dag als de geboorte van Luggertje overleed Lugger Reinink, ’s ochtends om zeven uur, op 28-jarige leeftijd…
