Aan het begin van de twintigste eeuw stonden er maar een paar huizen langs de huidige Gramsbergerweg. Een van de oudere woningen werd in 2002 aangewezen als gemeentelijk monument. Dit, volgens het jaartal in de top van de gevel, in 1907 gebouwde pand, is in opdracht van de bekende koopman Jan Nijman uit stad Hardenberg gerealiseerd. Hij liet op een perceel bouwland, gelegen op den Kruserbrink, een woning bouwen in de neorenaissancestijl. Samen met zijn zoon Gerrit begon hij in datzelfde jaar een nieuwe exportslachterij voor varkens. De fabriek, waar bacon werd bereid, lieten ze bouwen nabij het station, aan de huidige Lage Gaardenstraat. Het huis aan de Gramsbergerweg werd na de oplevering betrokken door Gerrit Nijman en zijn echtgenote Hermina Cornelia Heetderks van Munster. Vader Jan Nijman droeg de woning in 1909 over aan zoon en schoondochter.
Tien jaren later verruilde het pand van eigenaar. Johannes Woutherus van Weerden, districtshoofd tekenaar bij de provinciale waterstaat, kwam op een zekere dag met de trein terug van een vergadering in Zwolle toen zijn vrouw hem op het station van Hardenberg stond op te wachten met goed nieuws. Zij had die ochtend, in zijn afwezigheid, van groenteboer Kees Meijer vernomen dat de woning van Nijman aan de Gramsbergerweg te koop kwam te staan. Ze had deze maar gekocht, want het was precies wat ze wilden hebben. Zo gemakkelijk ging dat toen nog…
Vanaf 1919 bewoonde het echtpaar Van Weerden-Schouten het huis met hun kinderen Christiaan, Adelbert Anthonie en Nicolaas Marius. Zij lieten in de voortuin een houten prieeltje, een theehuisje, bouwen en in 1933 werd de woning enigszins verbouwd.
In 1952 overleed Johannes Woutherus, waarna zijn weduwe er nog een aantal jaren bleef wonen, samen met het gezin van Christiaan, de oudste zoon, die opzichter was bij de dienst gemeentewerken van Hardenberg. De familie Van Weerden liet even verderop aan de Gramsbergerweg (nu 44a) een nieuw landhuis bouwen. Daar verhuisden ze in 1957 naar toe, met inbegrip van hun geliefd theehuisje. Het vervoer ervan verliep letterlijk en figuurlijk op rolletjes, op boomstammen. De ‘oude’ woning werd verkocht aan drukker Willem Seinen uit De Krim, die het pand enkele jaren verhuurde aan Lucas Triemstra, die bedrijfsleider was bij de drukkerij, en daarna aan Henderikus Merijink. Ook hij was werkzaam bij Seinen, maar dan als vertegenwoordiger.
Eind 1963 werd de woning betrokken door de eigenaar van de drukkerij in De Krim, Willem Seinen en zijn gezin. In de drukkerij maakte Seinen aanvankelijk de krant De Drie Dorpen voor Slagharen, Lutten en De Krim. Na de oorlog kocht hij de rechten van de joodse familie De Bruin voor de krachten De Oprechte Gramsberger en De Vechtstreek, waardoor zijn afzetgebied een stuk ruimer werd. Samenvoeging van genoemde drie kranten resulteerde in het dagblad Het Noord-Oosten. In een gedeelte van de woning aan de Gramsbergerweg had Seinen een stencilinrichting, waar klein drukwerk kon worden gemaakt. Ook had hij er de mogelijkheid om lichtdrukken te vervaardigen. In datzelfde deel van het huis was het kantoor van de plaatselijke V.V.V. ondergebracht. Lange tijd was Seinen secretaris van die vereniging en daarnaast was hij een niet-onverdienstelijk raadslid en zeer bekend in Hardenberg en omgeving. Het bedrijfsgedeelte werd later verplaatst naar een nieuw pand aan de Witte de Withstraat, waardoor het huis aan de Gramsbergerweg weer volledig een woonfunctie kreeg. Na het overlijden van Willem, in 1985, werd het pand eigendom van zoon Johan Seinen. Hij zette het bedrijf in De Krim voort en was onder meer uitgever en mede-auteur van het boek Stap voor Stap langs de Vecht. Johan liet de woning in 1986 intern verbouwen en realiseerde een nieuw kantoorpand, achterop de meer dan honderd meter lange kavel tussen de Gramsbergerweg en het Mulopad. In 2003, na het plotseling overlijden van zijn vrouw, verkocht Johan de woning aan het echtpaar Van den Hoek-Vroonland. De kinderarts van het Röpcke-Zweersziekenhuis en zijn echtgenote hebben het pand aan de achterzijde laten uitbreiden.
Kadastrale geschiedenis
Legger 1341/27: Sectie A-1773. Bouwland. Eigendom van Jan Nijman en echtgenote Johanna Nijzink. In 1907 stichting woonhuis. Over op:
Legger 1341/31: Sectie A-1773. Huis en erf. In 1909 verkoop. Over op:
Legger 1789/6: Eigendom van koopman en exportslager Gerrit Nijman en echtgenote Hermina Cornelia Heetderks van Munster. In 1910 bouw schuur. Over op:
Legger 1789/7: Sectie A-1773. Huis, schuur en erf. In 1915 bouw tuinhuisje. Over op:
Legger 1789/10: Sectie A-1773. Huis, tuinhuisje, schuur en erf. In 1919 overboeking. Over op:
Legger 2231/1: Eigendom van technisch ambtenaar bij de Provinciale Waterstaat in Overijssel Johannes Woutherus van Weerden. In 1920 verkoop deel van perceel. Over op:
Legger 2218/1: Nieuwe sectie A-2415. Huis, schuur en tuin. Eigendom van Johannes Woutherus van Weerden en echtgenote Johanna Henriëtte Schouten. In 1934 verbouw. Over op:
Legger 2218/2: Sectie A-2415. Huis, schuur en tuin. In 1957 verkoop. Over op:
Legger 3459/1: Sectie A-2415. Huis, schuur en tuin. Eigendom van drukker en uitgever Willem Seinen. In 1966 verkoop deel van perceel. Over op:
Legger 3459/3: Nieuwe sectie A-3878. Huis, schuur en tuin. In 1969 hermeting enz. Over op:
Legger 3459/4: Nieuwe sectie A-4199. Huis en tuin. In 1970 oprichting en inbreng in firma. Over op:
Legger 4063/1: Sectie A-4199. Huis en tuin aan de Gramsbergerweg. Eigendom van de V.O.F. Firma Seinen’s Grafische Bedrijven, gevestigd te De Krim, met de firmanten drukker en uitgever Willem Seinen (geb. 05-04-1908) te Hardenberg en drukker en uitgever Johan Roelof Seinen (geb. 25-08-1938) te De Krim. In 1975 ontbinding firma. Over op:
Legger 4386/1: Eigendom van drukker en uitgever Willem Seinen. In 1985 boedelscheiding. Over op:
Legger 4889/1: Sectie A-4199. Huis, tuin c.a. aan de Gramsbergerweg 16. Eigendom van Johan Roelof Seinen te De Krim.
