Bij de aanvang van het kadaster (anno 1832) werden deze twee percelen ten zuiden van de school geregistreerd op legger 152 als sectie A-164 en A-165 (huis en erf), eigendom van landbouwer Hendrik Jan Seinen.
Legger 152/1: Sectie A-164. Huis en erf. Eigendom van landbouwer Hendrik Jan Seinen en echtgenote Egberdine Postdijk. Zij zijn op 30 mei 1818 getrouwd te Hardenberg. In 1857 verkoop. Over op legger 451/1.
Legger 152/2: Sectie A-165. Huis en erf. Eigendom van idem. In 1857 verkoop. Over op legger 451/2.
Legger 451/1: Sectie A-164. Huis en erf. Eigendom van grofsmid Hendrikus Schutte. Huisnr. A-165. In 1876 vereniging met naastgelegen perceel sectie A-165. Over op legger 1033/1.
Legger 451/2: Sectie A-165. Huis en erf. Eigendom van idem. In 1876 vereniging met naastgelegen perceel sectie A-164. Over op legger 1033/1.
Legger 1033/1: Nieuwe sectie A-1422. Huis en erf. Eigendom van grofsmid Hendrikus Schutte en echtgenote Magteltje Karsten.
In 1890 verkoop. Over op:
Legger 1340/1: Sectie A-1422. Huis en erf. Eigendom van landbouwer Harm Roden te Överinge (par. Emlichheim) en mede-eigenaar schipper Engelbertus Zweers Bzn. en echtgenote Fennigjen van der Haar. In 1897 verkoop. Over op:
Legger 1506/1: Sectie A-1422. Huis en erf. Eigendom van schoenmaker en winkelier Hendrik Jan Santman en echtgenote Jennigjen Nijman. Zij zijn op 4 mei 1888 getrouwd te Stad Hardenberg. In 1904 verbouw. Over op:
Legger 1506/2: Sectie A-1422. In 1910 hermeting. Over op:
Het Salland’s Volksblad van 12 november 1920 meldde:
H.J. Santman, Hardenberg, bericht door dezen dat hij zijn schoenwinkel en schoenmakerij verplaatst heeft naar het huis tegenover de heeren Ten Brink de Bruin en J.H. Schuurman.
Legger 1506/4: Nieuwe sectie A-2218. Huis en erf in de Achterstraat. In 1937 boedelscheiding. Over op:
Legger 2839/3: Sectie A-2218. Huis en erf in de Achterstraat. Eigendom van schoenmaker Antoni Santman en echtgenote Manna Lamberink. In 1952 verkoop. Over op:
Legger 2825/6: Sectie A-2218. Huis en erf. Eigendom van de firma H. Bruins te Amsterdam.
De Drie Dorpen van 31 mei 1952 meldde:
“Het oude gebouwtje tegenover smederij Schuurman is gesloopt. Er is een nieuwe ruimte gekomen op dit oude historische plekje, waardoor het aanzien van dit terrein in de toekomst wel zal worden verbeterd. ’t Is in goede handen. Maar de afbraak leverde nog wel een verrassing op voor de niet-ingewijden. De oude muren gingen gemakkelijk genoeg omver. De door en door verteerde balken die we zagen, maakten het eigenlijk onbegrijpelijk dat het gebouw zo lang stand kon houden, maar daaronder, bij de fundering vonden de opruimers een gaaf betonwerk, dat bleek te zijn een afsluiting tot een kelderruimte, opgetrokken uit de eenvoudige brokken oer, hecht gemetseld met doodgewoon leem, die zeker honderden jaren in deze staat totaal vergeten heeft bestaan.
Toen we daar met enkele anderen het interessante werk stonden te bekijken, was er een fijnproever die veronderstelde dat het wel een wijnkelder zou zijn geweest. Maar dat was niet het geval. Een onzer historievorsers verzekerde ons dat men dergelijke kelders onder tal van vloeren in de oude stad aantreft, heel vaak zonder dat de bewoners dat zelf weten. Uit de tijd van de vroegere burchtheren: Otto van der Lippe, Jan van Arkel – om de meest bekende maar te noemen, moeten deze werken dateren. Ze boden plaats aan meerdere mannen en pasten uitnemend in het toenmalige verdedigingsstelsel der stad. Al deze putten (als we ze zo mogen noemen), zijn onderling weer verbonden met anderen en vandaar kon men zich heel gemakkelijk over een zeer uitgebreid terrein ongezien verplaatsen en verschansen.”
Het oude pand dat in het kader van de stadsvernieuwing werd afgebroken, was het voormalige schoenmakershuisje van Antoni (Toone) Santman (bijgenaamd: Nappie of Napoleon) tegenover de stadsmuur. Het pandje werd aan de achterzijde volledig overschaduwd door het hoge pand van de familie Bruins. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid heeft op dezelfde locatie vroeger het stadhuis gestaan, voordat in 1805 een nieuw raadhuis aan de Voorstraat in gebruik genomen werd. Mogelijk is de in het krantenartikel genoemde wijnkelder de vroegere gevangenisruimte geweest…
