In 1914 verleende de gemeente Stad Hardenberg vergunning aan A. Brünger (of Bronger) te Wilsum voor de bouw van een burgerwoonhuis met opvallende dakkapel aan de Stationsweg. Aan de voorzijde op de verdieping werd het pand voorzien van een gepleisterd trapgeveltje met siervazen en dubbele deurtjes.
Legger 2028/1: Sectie A-1952. Bouwland op den Roeterskamp. Eigendom van Arend Brünger en echtgenote Aaltjen Iemhoff. In 1914 stichting. Over op:
Legger 2028/2: Sectie A-1952. Huis en tuin.
Arend Brünger overleed op 68-jarige leeftijd, op 5 juni 1937 te stad Hardenberg.
De Vechtstreek van 8 april 1960 stond stil bij de negentigste verjaardag van opoe Brunger:
Het is niet te verwonderen, dat opoe Brunger nooit alleen is. Die hartelijke belangstelling voor alles wat er in haar omgeving gebeurt en dat frisse meeleven met de jeugd van tegenwoordig is hartverwarmend. Dan hebben de jongeren wederkerig belangstelling en ze luisteren graag naar hetgeen opoe vertelt. Vroeger… toen in Mariënberg nog maar drie huizen stonden… Vroeger, toen de Duitse commiezen toch wel graag een pijp fijne Hollandse tabak rookten. Vroeger, toen oom Broes zijn kastje maar niet over de grens kon krijgen. Vroeger, toen ze haar eigen linnen spon… Ze is op 8 april nu wel negentig jaar geworden, maar haar geest is even helder als vijftig jaar geleden en met haar frisse, humoristische inslag weet ze anderen mee te delen van haar grote schat aan levenswijsheid. In het kleine keukentje voor het glazen kastje met het fijne porselein staat opoe’s stoel. Opoe is behoudend van aard. Wanneer haar scheurkalenderblaadjes treffende verhalen op de achterkant bevatten, dan naait ze die in keurige bundeltjes bijeen. Dan kan ze die later nog eens naslaan. Ze bevatten zo vaak iets, dat haar tot troost strekt. Want haar leven is lang niet altijd over rozen gegaan. Het portret van haar vierjarig zoontje, dat bijna levensgroot aan de wand hangt, spreekt daarvan. Het knaapje werd maar vier jaar oud en het was haar enigst kind. Meer dan veertig jaar lang woont opoe nu al in het fraaie landhuisje met de grote serre aan de Stationsstraat. Maar haar Duitse taal is ze nooit ontrouw geworden, al spreekt ze evengoed Hollands.
Weduwe Aaltien Brünger-Iemhoff (bijgenaamd Brönger-Uiltie) overleed op 13 augustus 1962, op 92-jarige leeftijd. Ze had in haar testament bepaald dat een legaat van 1000 gulden moest worden uitbetaald aan de kerkvoogdij van Hardenberg. Haar huis schonk ze aan haar verzorgster en huishoudster Hendrikje Woelderink. Aaltien Brünger-Iemhoff is, naast haar man, begraven op het oude kerkhof Nijenstede aan de Stationsstraat.
Het Noord-Oosten, 17 augustus 1962:
Opoe Brunger is in de nacht van zondag op maandag heengegaan in de ouderdom van 92 jaar: Aaltien Brunger geb. Iemhoff staat voluit in het overlijdensbericht dat haar trouwe verzorgers hebben uitgegeven. Een opmerkelijke wilskrachtige vrouw is daarmee heengegaan, die in haar leven veel voor anderen heeft betekend. Lang reeds was ze weduwe en nooit geheeld was de wonde over het heengaan van haar enige dochtertje.
In 1963 afgaand legaat. Over op:
Legger 3711/1: Sectie A-1952. Huis en tuin aan de Stationsstraat 37. Eigendom van huishoudster Hendrikje Woelderink (geb. 26-05-1913). Het adres Stationsweg B-60 wijzigde in 1950 in Stationsstraat 37. In 1967 werd een deel van het perceel verkocht aan de gemeente Hardenberg. Over op:
Legger 3711/2: Nieuwe sectie A-4074. Huis en tuin. In 1968 vond een verbouw plaats.
Hendrikje Woelderink overleed, ongehuwd, op 3 november 1973. De eigendom verviel op zus Johanna Woelderink, weduwe van Albert Jaspers (enerzijds) en ongehuwde broer Gerrit Woelderink anderzijds. Het pand werd vanaf 1975 bewoond door de weduwe Jaspers-Woelderink en van 1976 tot zijn overlijden in 1980 ook door Gerrit Woelderink. In 1981 boedelscheiding. Over op:
Legger 4686/1: Eigendom van Johanna Jaspers-Woelderink.