Bij de aanvang van het kadaster, in 1832, werd het perceel heide in het zgn. Rheezer Plaggeveld geregistreerd als sectie K-285 op legger 292, eigendom van de marke van Rheeze.
Legger 292/34: Sectie K-285. Heide. Eigendom van de marke van Rheeze. Bij de markeverdeling in 1848 werd een deel van het perceel toegewezen aan de fam. Marsman.
Legger 223/16: Nieuwe sectie K-1012. Heide in de Veldbraken. Eigendom van landbouwer Arend Marsman en echtgenote Aaltjen Hesselink te Rheeze en na hun kinderloos overlijden werd het eigendom van Gerrit Jan Willering en echtgenote Hendrikjen Vedelaar te Rheeze.
Legger 3231/16: Sectie K-1012. Heide in de Veldbraken. Eigendom van Evert Jan Willering en echtgenote Roelofjen Bras te Rheeze. In 1933 verkoop. Over op:
Legger 10128/20: Eigendom van landbouwer Berend Wilsphaar te Weijerswold. In 1959 verkoop. Over op:
Legger 13242/20: Eigendom van Anna Henderika Wilpshaar (geb. 11-12-1914) en echtgenoot Albert Bouwers te Dalen. In 1959 verkoop. Over op:
Legger 13217/12: Eigendom van J. Schep te Amersfoort.
In 1959 verkocht fabrikant Jacob Schep uit Amersfoort een aantal percelen heidegrond en dennebos, waaronder sectie K-1012, aan Leonardus Cornelis Brammer te Varsen. Nog datzelfde jaar, op 15 december, verleende de gemeente Hardenberg vergunning aan Brammer voor de realisatie van 15 zomerhuisjes en een kampwinkel met dagverblijf of gemeenschapszaal, ‘vooraan in de Rheezerbelten’. Het paviljoen werd gebouwd door aannemer Hofsink uit Heemse naar een ontwerp van architect Jan den Hartog uit Amersfoort. Het jaar erop werden de percelen heidegrond en dennenbos samengevoegd tot één nieuw kadastraal perceel, sectie K-2373. Nog in 1960 verhuisde het gezin Brammer van Varsen naar Rheeze G-1.
Het Overijsselsch dagblad van 28 december 1959 meldde:
De ontwikkeling van Hardenberg en omgeving is wonderlijk snel gegaan. De industrialisatie heeft goede vorderingen gemaakt; de omgeving van Hardenberg krijgt meer en meer het karakter van recreatiegebied. Thans zijn de kleine Beltjes en de Heemse tot recreatiegebied verklaard. De heer Brammer, die nabij Ommen een bungalowpark exploiteert, gaat ook in Heemse vijftien bungalows zetten. De bouw hiervan is reeds begonnen. Als de bungalows klaar zijn zal er nog een kantine van tien bij twintig meter worden gebouwd. De naam „Kleine Beltjes” zegt al, dat het terrein gezellig golft, waardoor men geen last behoeft te hebben van te veel aan water. Kinderen kunnen er zonder gevaar spelen. Het zand is zo zwaar, dat verstuivingen niet zullen voorkomen. De bungalows die er gebouwd worden, bestaan uit een ruime salon met eetkamer, een keuken, twee grote slaapkamers en een terrasje. De bungalows kunnen worden verwarmd met oliestook. De slaapkamers zijn voorzien van vaste wastafels, terwijl er stromend water aanwezig is. De terreinen rondom deze camping openen ontspanningsmogelijkheden die men elders in Nederland niet zal vinden. De Rheezerbelten, die in de onmiddellijke nabijheid liggen, zijn onvergelijkelijk mooi. Het ontbreken van comfort heeft ervoor gezorgd dat dit gebied weinig of niet bij het publiek bekend is. De Kleine Beitjes vormen een gebied met talloze gezellige wandelweggetjes. Het ziet er naar uit dat dit gebied het komende seizoen vele binnen- en buitenlandse toeristen zal trekken.
„Het is een hele onderneming, mijnheer, maar we hebben er plezier in. Mijn vrouw helpt enthousiast mee bij de inrichting van de gebouwtjes. Ik heb ook nog drie jongens, die de handen uit de mouwen steken. We zullen er iets goeds van maken”. Dit vertelde de heer Brammer, die zijn werk als een hobby beschouwt. De heer Brammer is eerst aannemer en binnenhuisarchitect geweest. Zijn hobby is echter thans zijn werk geworden. Hij heeft grote verwachtingen van zijn plan. Hij is van plan om ’s zomers een open haardvuur aan te leggen, zodat de gasten zich des avonds rond een kampvuur kunnen vermaken. Hij zal ook zorgen, dat er ontspanningsmogelijkheden komen. De bevolking van het oude Heemse ziet deze ontwikkeling met een zekere nieuwsgierigheid aan. Het dorp blijft zichzelf. Zij ziet ook wel dat de ontwikkeling in noordoost Overijssel bijzonder snel gaat. De mensen huldigen echter het standpunt „Iej leu bint hier welkom, maar wi’j goat onze eigen gaank”.
Op 14 juli 1960 verrichtte burgemeester De Goede de officiële opening van het bungalow- en campingpark ‘Vakantieverblijf De Rheezerbelten’. De Toren schreef die dag:
In de afgelopen maanden is voor rekening van de heer Brammer vooraan in de Rheezerbelten een vakantiecentrum gebouwd, dat voor de toeristische ontwikkeling van onze plaats van grote betekenis moet worden geacht. Het bestaat uit een groot, aantrekkelijk ingericht restaurant, met eromheen, verscholen tussen het geboomte, een 17-tal vakantiehuisjes. Deze van steen gebouwde bungalows bieden elk plaats aan 4 personen en behoren tot de modernste die er op dit gebied gevonden worden. Ze zijn van alle gemakken voorzien. En dat er behoefte is aan dergelijke vakantieverblijven blijkt wel uit het feit dat alle huisjes voor het gehele seizoen zijn verhuurd.
Ook het Salland’s Volksblad wijdde een artikel aan de opening:
De verzuchting van zovelen, die een dag van vermaak in de Rheezerbelten zochten “Je moest hier wat te drinken kunnen krijgen, ik heb zo’n dorst” behoeft niet meer gehoord en de in de buurt wonende boeren niet meer om water lastig gevallen te worden. Er is thans in de Kleine Belties een kampeercentrum gekomen met een cantine, waar men zich laven kan. Maar meer dan deze kantine is deze ‘nederzetting’ gebaseerd op het bieden van onderdak aan gezinnen die uit het drukke aardgewoel hier rust en stilte willen zoeken. Op het terrein dat ongeveer 8 hectare groot is, staan prachtige bungalows gereed om gezinnen te ontvangen. Op dit terrein waren donderdag velen samengekomen voor de officiële opening welke verricht zou worden door burgemeester De Goede. Een lange file mensen begaf zich naar de ingang die nog door een den versperd was, waaraan een vlag was bevestigd. De burgemeester kreeg hier een sleutel aangeboden en mevrouw naderhand bloemen. Een tweetal lieftallige dochtertjes van het echtpaar Brammer dat dit kamp exploiteert, verrichtte deze plechtigheid […] Na het hijsen van de vlag, waarbij de dames mevr. De Goede en mevr. Brammer assistentie verleenden, ging het via een boswandeling naar het campinggebouw, waar een verversing werd aangeboden. Hier sprak vervolgens de heer Molendijk als voorzitter van V.V.V. vlotte woorden van waardering en gelukwens, terwijl hij het gemeentebestuur bedankte voor haar ruggesteun aan de jonge vereniging.
Legger 13255/17: Nieuwe sectie K-2373. 17 zomerhuisjes, kantine, garage, bos en heide. In 1961 werd aan de westzijde een kampwinkel aangebouwd.
In 1962 volgde verkoop en het jaar erop verhuisde het gezin Brammer naar Winterswijk.
Legger 13648/2: Eigendom van Klaas Balk, exploitant van kantineverblijven te Hardenberg. In 1966 bijbouw.
Legger 13648/3: Sectie K-2373. 17 zomerhuisjes, kantine, garage, bos, heide en bergplaats. In 1967 verkoop deel van perceel.
Legger 13648/6: Nieuwe sectie K-2517. 17 zomerhuisjes c.a., bos en heide.
In 1970 stichting kantine en kiosk. Over op:
Legger 13648/8: Sectie K-2517. 22 zomerhuisjes, kantine, bergplaats, garage, kiosk, bos en heide. In 1973 uitgifte deel in erfpacht. Over op:
Legger 13648/9: Nieuwe sectie K-2665. Kantine, kiosk, bergplaats, 22 zomerhuisjes, garage, bos en heide aan de Grote Beltenweg. In 1973 stichting.
Legger 16323/2: Nieuwe sectie K-2664. Huis en tuin, bewoond door Jan van den Burg, exploitant van het bungalowpark. Eigendom van Klaas Balk. In 1976 stichting garage.
Legger 13648/10: Sectie K-2665. Kiosk, bergplaats, 31 zomerhuisjes, garage, bos en heide. In 1979 stichting. Over op:
Legger 13648/12: Sectie K-2778. Restaurant, zomerhuisjes en bos. In 1982 sectie-overgang. Over op:
Legger 23189/1: Nieuwe sectie AE-604. Zomerhuisjes en bos aan de Grote Beltenweg. Eigendom van K. Balk. Op 26 april 1983 verleende de gemeente Hardenberg vergunning voor een uitbreiding van het paviljoen door bouwbedrijf B.J. van Dijk & Zn te Lutten.
