Het Nieuwsblad van Roermond (en enkele andere kranten in Nederland) meldde op 9 april 1870: Dezer dagen wilde een landbouwer in de omstreken van Hardenberg aan een slager een kalf verkoopen, doch kon het over den prijs niet eens met hem worden, vermits de verkooper het kalf veel zwaarder schatte dan de kooper. Na lang talmen en bieden, zeide de slager 45 ponden voor niets te willen hebben en voor elk pond meer gewigt 6 guldens te willen betalen. Dit aanbod beviel den landbouwer. Hij nam het aan. Het kalf werd direct geslagt en gewogen, en had de zwaarte van 44 ponden, zoodat de slager het kalf voor niets mede nam...
Helaas vertelt het verhaal niet wie die landbouwer en die slager waren, maar het blijft een leuk verhaal…
Wie weet nog waar de ‘Slagerijweg’ in Hardenberg te vinden was? Deze naam duikt op in een advertentie in ‘De Vechtstreek’ van 11 augustus 1945. De fam. Breukelman vraagt daarin of er nog iemand kinderschoenen te ruil heeft.
Het betrof het blok huisjes bij de slagerij bij het station, eigenlijk de Korte Steeg of nu Lage Gaardenstraat..
Op 6 november 1920 opende de joodse slager Rudolph Jacob ten Brink de Bruin in de Wilhelminastraat een runderslagerij, genaamd Ora et Labora (Bidt en Werkt).
In ons boek ‘Hardenberg op de kaart’, valt op pag. 192 te lezen: Geregeld adverteerde Ten Brink de Bruin in de lokale kranten. Hij prees zijn waren daarin altijd vol verve aan: “Profiteert! Ik slacht zaterdagavond een fijne jonge koe, 800 pond schoon. Wie dik vet wil hebben? Prijzen beneden die mijner concurrenten! Ten Brink de Bruin. “Rudolph Jacob ten Brink de Bruin was weliswaar geboren in het Drentse Dwingelo, maar zijn voorouders hadden hun roots in Heemse. Rudolph was in 1910 gehuwd met Rika Kalker uit Geertruidenberg, maar het echtpaar bleef kinderloos. Na enkele jaren veranderde de slager de naam van zijn winkel in ‘Luctor et Emergo’ (ik worstel en kom boven). Toen Rudolph in 1933 overleed, verkocht Rika haar bezittingen aan de Wilhelminastraat en verliet de stad. De slagerij was onderhands verkocht aan koopman Jan Zwiggelaar.
Met zijn pet op, onder het bord Luctor et Emergo en leunend tegen de mast, staat mijn vader, Hendrik Jan Azn. Zweers ‘van de Baron’.
Deze fraaie kleurendia hebben we opgenomen in ons boek ‘Toen geluk nog heel gewoon was’, deel 1, pag. 43: Op de Voorjaarsmarkt in Hardenberg. De Haarlemmer Spekslager – de heer R.H. Spijker uit Slagharen – heeft hier zijn prachtige Ford truck met V8 motor geparkeerd op het tegenwoordige Klepperplein. Rechts op de achtergrond de oude muziektent. Op het eigenlijke marktterrein mochten geen fietsen worden geplaatst. Dat werd iedereen duidelijk gemaakt door het bord rechts onder: ‘Verboden zich met een rijwiel op het marktplein te begeven’.
Het Noord-Oosten van 9 november 1962: “De heer R. Spijker te Slagharen, die grote bekendheid verwierf als ‘de Haarlemmer Spekslager’, heeft in verband met de opening van zijn tweede slagersbedrijf met groot slacht- en verwerkingshuis, een persconferentie gegeven in Hotel Koeslag. Hij gaf daarbij uiteenzetting van de mogelijkheden, die zijn bedrijven bieden om bij grotere omzetten tot lagere prijsnoteringen te komen. Hij deelde daarbij tevens mee, dat zijn gedragslijn steeds is om de marktprijzen te volgen. Nu het rundvee zoveel goedkoper is geworden, kon hij de prijzen van het vlees en de vleeswaren ook aanzienlijk verlagen, hetgeen hij naderhand aan de hand van een bedrijfsoverzicht nader aantoonde.
De heer Spijker gaf eerst een toelichting over zijn opmerkelijke bedrijfsvoering. Aanvankelijk begon hij te Slagharen heel in het klein met de verkoop van spek. Als kind was hij opgegroeid in het slagersbedrijf van zijn vader te Slagharen, maar door diens vroegtijdig overlijden was hij Nederland doorkruist, werkte geruime tijd in Duitsland en kreeg in tal van slagersbedrijven een uitnemende opleiding. Zijn werkzaamheden in Haarlem hadden hem genoopt in Slagharen de naam van ‘Haarlemmer spekslager’ te kiezen, onder welke naam hij de markten in deze contreien bezocht.
In die jaren was er een grote belangstelling voor spek en hij verkocht dit bij grote hoeveelheden tegelijk, tegen scherpe prijzen, zodat hij steeds meer naam begon te maken. De kleine huisvesting te Slagharen werd al spoedig verwisseld door een bedrijf met iets grotere omvang, waarna hij zich vestigde in het tegenwoordige zakenpand aan de provinciale weg, dat echter ook al spoedig te klein bleek te zijn.
De ontwikkeling der tijden bracht mee dat Spijker andere wegen ging zoeken. De vraag naar spek werd minder en Spijker ging zich daarnaast toeleggen op het verkrijgen van flinke omzetten in vleeswaren. Onder vleeswaren worden vrijwel alle verduurzaamde vleessoorten verstaan, ook met zout en kruiden bewerkt vers gehakt. De omzetten namen toe en het bedrijfspand te Slagharen werd voor de verwerking van de producten eigenlijk te klein. Zodoende ging hij over tot aankoop van het bedrijf van de familie Smit te Lutten, dat van een moderne slagerswinkel was voorzien. Hier was ook voldoende ruimte voor verdere uitbouw.”
Op 5 december 1928 opende Richte Boerema zijn nieuwe slagerij op de Brink in Heemse. Enkele maanden eerder, op 15 augustus, was de bouw van een burgerwoning, winkel en varkensslagerij aanbesteed. Die aanbesteding vond plaats in het koffiehuis van Zweers aan de Markt. Van de acht inschrijvers bleek aannemer G. Zweers & Zn. de laagste en hem werd de bouw gegund. Het pand was het laatst geadresseerd aan De Brink 13, maar werd dit voorjaar gesloopt.
Winkel van slager Boerema op de Brink, later vishandel ‘Dolfijn’.
Op 5 december 1928 opende Richte Boerema zijn nieuwe slagerij op de Brink in Heemse. Enkele maanden eerder, op 15 augustus, was de bouw van een burgerwoning, winkel en varkensslagerij aanbesteed. Die aanbesteding vond plaats in het koffiehuis van Zweers aan de Markt. Van de acht inschrijvers bleek aannemer G. Zweers & Zn. de laagste en hem werd de bouw gegund. Het pand was het laatst geadresseerd aan De Brink 13, maar werd dit voorjaar gesloopt.
In 1939 liet Boerema deze advertentie plaatsen: “Voor de a.s. feestdagen, groote voorraad rund-, varkens- en chaapvleesch, fijne en grove, versche en gerookte worst. Prima kwaliteit, in alle prijzen. Aanbevelend, slagerij Boerema, Heemse (De Brink).”
In 1962 werd de slagerswinkel van Boerema overgenomen door slager J.K. Reinink. Op 31 maart 1977 opende in het pand de ‘Versmarkt’, waarin Hommes vleeshal en groentehal Rink een onderkomen hadden. Vanaf 11 juli 1991 zou het gebruikt worden door slager Ackermann en vanaf december dat jaar door slager Brinkman.
