In ‘Het Noord-Oosten’ van 8 november 1974 schreef men:
“Zulle wi-j vanmiddag is ’n eintien goan kuieren? Het is nouw nog wel weer om is even buten te ween. Wi-j wollen nog is graag weer oaver ’n Middenpad lopen en ons indeenken hoe het doar veur zo’n zestig of viefenzestig joar was. Ai kloar bint, dan gauw maar. ’n Wandelstok kuj wel in huus loaten, want wi-j loopt niet zo veere.

Wi-j begunt maar in de Prutterije bi-j het huus woar as vrogger Engbert Hamhuus wonnen. Rika van Hamhuus hef met ons noa de schoele goane. Zie kwaamp nog wel is te laate en as de meister dan vreug hoe dat kwaamp, dan heurden wi-j steevaste: ‘Ja, Meister, wi-j hadden ’t etten niet eerder op’.

Ai nouw ’n entien veerder kuiert, dan komme wi-j woar as vrogger de bewaarschoele was. Bi-j de bewaarschoele was ook ’n woning en doar wonnen iene Kedde. Dat was de vader van Kedde din as later de Vechtstreek drukken. Heer dochter was helpster op de bewaarschoele en zie hiette Annie. Wie of de juffrouw as, wee’k niet meer. Later was er ’n juffrouw en die hiete Knipscheer, maar toe gunge wi-j al noar de grote schoele. De bewaarschoele had twie lokalen en weur overal veur gebruukt: zang, muziek, zondagschoele en ook al veur gymnastiek. Wus i-j wel, dat din eersten directeur van de muziek uut de Krimp kwaamp? Dat zal din keerl van de kraante goed doen, want din kump zelf ook uut de Krimp. De joarfeesten van de Jongelingsverienegingen wurden doar ook vake hollen. Mar genog over de bewaarschoele.

Wi’j kuiert veerder. An oew rechterhaand kreej dan twie höve, ’n eersten was in gebruuk bi-j Koeslag, din hef ewond woar as now din winkel van Hommes is. ’n Twieden, din had Brand in gebruuk. Din wonnen woar as nouw van der Haar ’n zake hef. Achter din hof van Brand an ’t Middenpad was ’n stienen muure. As kwajonges wai-j doar altijd bange, veural as ter oaver spoeken e proat was. I’j mut ow veurstellen dat doar ’s oavends pikduuster was. Alleene bi’j Moeken was een lanteernpoal.

Now aiw’t tog oaver spoeken hebt: ’n jongen van ’t Heufd was ’s oavends hen samenspraken leren. En loat ze doar now in ’t leste oaver spoeken beginnen! Din jongen weur arg bange. Hi-j mos alleene oaver din donkeren Middenpad. Gien iene dos met hum en hi-j mos tog nhuus hen. Hi-j hef zo hard elopen, dat e bi-j Pompenannechien ’n drei niet kon halen. Hi-j kwaamp bi-j Vioelenluuks in de heege terechte. Toen as hi-j ’n aand’ren mörgen hen kieken gunk, zat der ’n gat in de heege. As die heege er nouw nog was, kojt misschien nog wel zien. ’n Derden hof, din was van Freek van Munster. Din rooken altied uut ’n lange duutse piepe. Din wonnen woar as die bloemenzake van Hofstede is. Ai veerder kuieren, dan ha-j wier ’n hof. Din was van Irkes Zwaantie, of ai liever wilt van Irkers Bas. Die wonnen op ’t Heufd.
En dan kreej ’n stuk grond, doar was giene heege umme. Dat stuk grond was van Stienen Jans. Din wonnen in de Prutteri’je. Dat stuk grond was ’n mooien spölplaatse veur de jeugd van ’t Heufd, veural in de winter. Sommers niet. Dan waren doar vruchten op. Nouw bi’jw bi-j Moekengai’je en veur ditmoal gauw niet wieder. Wi’j goat nouw eerste hen koffiedrinken…