Toen, op 22 juli 1955: dokter Van Maanen geëerd.

De Vechtstreek van 22 juli 1955 meldde:
“Dr. Van Maanen uit Gramsbergen wordt geëerd op de E-55 te Rotterdam. Dr. Gerrit van Maanen, die van 10 november 1890 tot 25 oktober 1927 zijn praktijk uitoefende in Gramsbergen, De Krim en de Duitse grensgebieden, moet een beminnelijk mens zijn geweest. Een typische plattelandsdokter die in de gehele streek werd geacht en geëerd. Een gemoedelijk man die dagelijks met zijn koetsje door de omgeving reed om zijn patiënten te bezoeken.

Hoeveel zieken hij in de loop van de 37 jaar, dat hij in Gramsbergen praktiseerde, geholpen heeft, zal wel niemand kunnen zeggen. In Gramsbergen vertegenwoordigde hij met de dominee en de bovenmeester de wetenschap. Men zag tegen hem op, omdat hij zoveel meer wist dan de gemiddelde Overijsselaar. Hij bezocht de boeren op hun grote hofsteden en de arbeiders in hun kleine woningen en voor ieder had hij een goed woord. Zo was dr. Gerrit van Maanen. Zijn koetsje staat nu ergens op de E-55 in de schaduw van de kabelbaan. Vlak bij het paviljoen van de Volksgezondheid. Wie de moderne Amerikaanse auto’s ziet waarmede de heren medici tegenwoordig hun patiënten afrijden, zal zich maar nauwelijks kunnen voorstellen dat er een tijd is geweest dat ‘meneer de dokter’ met een koetsje urenlange ritten maakte…”

De nationale energiemanifestatie ‘E55’ was de grootste tentoonstelling tot dan toe in Nederland, georganiseerd door de gemeente Rotterdam. Het werd bezocht door meer dan drie miljoen bezoekers.

Vele jaren eerder, in 1925, vierde huisarts Van Maanen zijn 35-jarig jubileum. De Vechtstreek schreef toen:
“Gramsbergen. Naar wij vernemen zal het 24 november 35 jaar geleden zijn dat onze algemeen hooggeachte dokter G. van Maanen de praktijk aanvaardde. Ongetwijfeld zal niemand achter willen blijven om mede te werken aan een waardige herdenking.”

Tijdens dat jubileum ontving dokter Van Maanen een piano, een gouden horloge met ketting en een sierlijk album. Aan ’t eind dankte de dokter in ’t bijzonder mevrouw Van Ruiten, omdat zij vanaf het begin bij hem in dienst was en nog altijd haar plichten vervulde als werkvrouw bij de familie. Twee jaar later, in oktober 1927, stopte Van Maanen zijn praktijk in Gramsbergen en verliet de gemeente om zich samen met zijn vrouw te vestigen in de gemeente Renkum.

reactie Wim Hulsebosch:
Aan een aantal zaken kon de dokter mogelijk niet veel doen. De medische wetenschap schreed voort. Alleen van eigen risico, zorgmijders, pyamadagen en zorgkosten had de goede dokter geen kennis. Hij kwam, indien nodig ‘ s nachts. Zijn baan was niet van ” nine to five”, maar was een roeping, daarin bijgestaan door zijn echtgenote. Prachtige foto!