De Vechtstreek van 2 september 1939 meldde:
“Hardenberg. Wat reeds eenige dagen was verwacht, geschiedde maandagmiddag: het mobilisatiebevel werd uitgevaardigd. Dadelijk, nadat per radio deze mededeeling was gedaan, werd het huis ontvloden en begaf men zich in de richting van het gemeentehuis, wel wetende dat daar onmiddellijk die maatregelen zouden worden genomen, welke een gevolg zijn van het mobilisatiebevel.
Het duurde nog al even alvorens ten stadhuize het officiële telegram was ontvangen. Het publiek besprak den internationalen toestand en waagde allerlei gissingen. Eindelijk verschenen de verschillende publicaties op het aanplakbord. Bewust van den diepen ernst van het ogenblik, aanvaardde men den toestand met de noodige kalmte. Van zenuwachtigheid was niet het minst te bespeuren, niettegenstaande er velen waren die zelf of van wien een der huisgenooten den volgenden dag onder de wapenen moest komen. Langzamerhand verspreidde de menigte zich weer om op andere plaatsen groepjes te vormen die bijna tot het middernachtelijk uur den internationalen toestand bespraken.insdagmorgen den 29sten was er al weer vroeg een bijzondere drukte waar te nemen. Veel dienstplichtigen moesten nu huis en haard verlaten en werden door familieleden en vrienden naar het station gebracht. Alles verliep uiterst ordelijk.
De paardenvordering gaf veel bekijks. De houders van paarden in de gemeente Stad Hardenberg moesten deze aanvoeren op den Stationsweg. Vandaar werden ze geleid naar het Marktplein, waar inmiddels ook de paarden uit Ambt Hardenberg en Gramsbergen aankwamen. Ze werden voor een deskundige commissie geleid, welke de dieren moest keuren of ze al dan niet geschikt waren. Voor verschillende bezitters bracht het afstaan hunner paarden moeilijke ogenblikken mee, terwijl weer anderen gaarne afstand wilden doen, omdat ze wel wisten een behoorlijke prijs voor hun dieren te zullen ontvangen. Steeds meer paarden kwamen aan. De goedgekeurde werden getaxeerd, waarna een brandmerk op de hoeven werd aangebracht. Vervolgens werden ze naar het voetbalveld gebracht, om enkele uren later naar het station geleid te worden waar de trein de dieren vervoerde naar onbekende bestemming. Natuurlijk was bij het inladen weer een buitengewone belangstelling. Alles verliep ordelijk en toen de trein zich in beweging zette, keerde het publiek terug, om zich eenigen tijd later ter ruste te begeven.”
Geef een reactie