Achter: Simon Blein (geb. 09-04-1912 Stad Hardenberg) met zijn verloofde Geertje Paulina Philipson (geb. 13-02-1912 Dedemsvaart). Zij trouwden op 3 september 1942 in Kamp Westerbork. Rechts: Hartog Simon (Harry) Blein (geb. 11-11-1909 Stad Hardenberg) met zijn vrouw Johanna Zilverberg (geb. 28-04-1908 Coevorden). Voor: hun dochtertje Regina Bertha (Ginie) Blein (geb. 19-12-1938 Stad Hardenberg). Ze woonden aan de Markt 6 in Hardenberg.
5 Reacties
M. Rekers
Heel hartelijk dank voor uw reactie!
Inmiddels heb ik via online kranten en open archieven achterhaald dat Simon Blein op 29 oktober 1946 in Amsterdam is getrouwd met Anny/Anna Assou. Zij kregen in 1947 een zoon die ze inderdaad een voornaam hebben gegeven die niet typisch joods is. Omdat deze zoon mogelijk nog in leven is, weet ik niet of het correct is zijn naam hier te noemen. Gegevens zijn te vinden op DutchJewry.org en in het archief van Amsterdam.
M. Rekers
In aanvulling op mijn voorgaande bericht wil ik nog vermelden dat er in het archief van het Joods Historisch Museum een brief van Simon bewaard is gebleven:
Datering 1945-06-01
Beschrijving Brief (fotokopie en transcriptie daarvan) van Simon Blein aan zijn familie na terugkeer uit de kampen, 1945
Objectnummer D010242
SHP
Dank voor de aanvullende info. We zullen op 1 juni aandacht besteden aan de brief op onze Facebookpagina.
M. Rekers
Weet iemand wat er met Simon Blein (linksboven) is gebeurd na zijn terugkeer in Hardenberg op 2 juni 1945 vanuit Buchenwald?
Alle informatie is welkom!
SHP
Geachte heer/mevr. Rekers.
Van Simon is bekend dat hij zich in augustus 1945 heeft laten uitschrijven bij de gemeente Hardenberg. Hij verhuisde naar Eindhoven.
In 1949 biedt hij zijn winkelhuis en woning aan de Voorstraat in Hardenberg (nu Voorstraat 30) te koop aan. Zelf woont hij dan in Cuyk waar hij een exportslagerij heeft.
De lokale krant ‘Het Noord-Oosten’ meldde op 21 september 1962:
“28 joden woonden er in Hardenberg voordat de oorlog uitbrak. De meesten zijn weggevoerd en schandelijk omgebracht in Duitsland. Slechts een enkele wist onder te duiken. Dat Simon Blein nog in leven was, zal voor veel Hardenbergers een openbaring zijn. Hij behoorde ook tot de weggevoerden. Maar in Duitsland heeft hij de redding brengende sprong gemaakt. Met zijn landgenoten was hij op transport gesteld. Hij heeft waarschijnlijk begrepen waarheen dat zou leiden.
Toen heeft hij de kans gezien uit dat transport van Joden te ontsnappen en onder te duiken bij ’n andere groep mensen. Maar de Satanische machten van de nazi’s hebben eerst nog gezegevierd over Simon Bleins andere volksgenoten. Van zijn oorspronkelijke landgenoten is niemand teruggekeerd.
Alleen Simon Blein heeft de tocht naar Duitsland overleefd. Hij ging goede zaken doen in Amsterdam. Hij vond er een vrouw van zijn volk en samen hebben ze een gezin opgebouwd. Maar zijn oudste heet niet ‘David’ Blein, zoals Simons vader heette. Dat was niet om de oude vader daarmee te passeren. Zijn naam leeft nog in eerbiedige nagedachtenis bij zijn nakomelingen voort. Maar David is zo’n echt joodse naam. Daarvoor hoeft niemand zich te schamen. Het joodse volk was eenmaal een bevoorrecht volk, maar het zou toch wel eens kunnen gebeuren dat die echte joodse naam moeilijkheden zou opleveren. En dan zou grootvader David Blein toch ook maar liever hebben dat zijn kleinzoon een veiliger naam droeg.
Simon Blein is in de naoorlogse jaren praktisch niet weer terug geweest in Hardenberg. Na al de gebeurtenissen trok de plaats hem niet meer. Maar tijdens de reünie (600 jaar Hardenberg) kwam hij er weer. Hij heeft weer kennis gemaakt met al die oudere en jongere Hardenbergers die in al haar geledingen het oorlogsgeweld verafschuwen en blij zijn over iedere jood die aan de beestachtige moordpartij wist te ontkomen. Simon Blein heeft een goede dag gehad in Hardenberg”.