Het Noord-Oosten van 7 juni 1961 schreef:
“Een oud geslacht zette doelbewust door.
Hoe lang woont die familie Habers nu al in Ane? We hebben die vraag gesteld. Niemand weet het. Wel moet het langer dan honderd jaar geleden zijn dat ook al een Habers op die boerderij woonde en van vader op zoon is dat zo voortgegaan en het ziet er fijn naar uit dat die traditie in de toekomst bewaard zal blijven. De oorspronkelijke oude stukken, die betrekking hebben op vroegere transacties, zijn niet meer voorhanden. Wel meent men dat de naam wel eens een beetje anders werd geschreven: Habers, Hobers, maar dat duidt klaarblijkelijk allemaal op dezelfde naam. Men zou daar misschien meer klaarheid in kunnen brengen wanneer niet ruim vijftig jaar geleden het boerenbedrijf door brand was verwoest. Men moest dus helemaal opnieuw beginnen, kort voordat het jonge paar Berend Jan Habers en Jennigje Bruggeman uit Baalder met elkaar in de echt waren verbonden.

Blikseminslag moet de oorzaak geweest zijn dat meer dan 50 jaar geleden de oude boerderij, die op dezelfde plaats stond, in brand raakte. Vrijwel alles ging toen verloren. Zelfs het vee in de stallen werd een prooi van het vuur en van de dagelijkse gereedschappen bleef niets over. Het schijnt wel dat de oude handbrandspuit toen niet in staat is geweest om het vuur tijdig te bestrijden. Men was genoodzaakt om tot volledige herbouw over te gaan. Het is het gouden echtpaar goed gegaan. Een fraaie, robuuste, in de Saksische stijl gehouden boerenbehuizing prijkt daar nu aan de weg nabij het kruispunt bij Van der Hulst.”

Het krantenartikel ging over het echtpaar Berend Jan Habers en Jennigje Bruggeman. Zij waren op 2 juni 1911 te Gramsbergen in de huwelijkse staat bevestigd. Hun boerderij lag op een kruispunt van wegen in Ane. Het ligt er nog altijd, maar wordt nu niet meer agrarisch gebruikt. Het doet tegenwoordig dienst als ‘Hadassa Hoeve’, een kleinschalige woon-/werkvoorziening die aan maximaal 8 jonge vrouwen een plaats biedt.

De boerderij van het erve Habers dateert inderdaad uit het begin van de twintigste eeuw en is de vervangster van een afgebrand pand. Al in 1570 was er sprake van een Henrich Habers of Habertinck in Ane. Hij was pachter van het erve. Uit het verpondingsregister, een lijst van belastingbetalers uit 1601, blijkt dat het erve Habers toebehoorde aan de ‘Kovordens kinder tho Raen’, de adellijke familie Van Coeverden tot Rhaen. Ruim een eeuw later, in 1706, werd het Habers gedeeltelijk eigendom van de bewoners zelf en weer enkele decennia later zouden ze het volledig bezitten. Zoals gezegd is het eigen huisarchief bij de brand grotendeels verloren gegaan. Uit onderzoek blijkt dat acht generaties Habers het erve in de twee eeuwen daarna hebben bewoond.

In de zomer van 1904 sloeg de bliksem in het huis van de familie Habers, waardoor het pand tot de grond toe afbrandde. De boerderij werd nog in datzelfde jaar herbouwd met delen van de vorige boerderij, maar ook met gebinten van een oude Vechtbrug.

Meer over de geschiedenis van het Erve Habers kunt u lezen in het eind 2008 door onze stichting uitgegeven boek ‘Monumenten in de gemeente Hardenberg’ en op onze speciale pagina in de categorie oude huisplaatsen.